NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
عُثْمَانُ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ
وَهَارُونُ
بْنُ
عَبَّادٍ الْأَزْدِيُّ
الْمَعْنَى
قَالَا
حَدَّثَنَا
وَكِيعٌ عَنْ
هِشَامٍ عَنْ
عُرْوَةَ
عَنْ الْمِسْوَرِ
بْنِ
مَخْرَمَةَ
أَنَّ عُمَرَ
اسْتَشَارَ
النَّاسَ فِي
إِمْلَاصِ
الْمَرْأَةِ
فَقَالَ
الْمُغِيرَةُ
بْنُ شُعْبَةَ
شَهِدْتُ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَضَى فِيهَا
بِغُرَّةٍ
عَبْدٍ أَوْ أَمَةٍ
فَقَالَ
ائْتِنِي
بِمَنْ
يَشْهَدُ مَعَكَ
فَأَتَاهُ
بِمُحَمَّدِ
بْنِ مَسْلَمَةَ
زَادَ
هَارُونُ
فَشَهِدَ
لَهُ يَعْنِي
ضَرْبَ
الرَّجُلِ
بَطْنَ
امْرَأَتِهِ
قَالَ أَبُو
دَاوُد
بَلَغَنِي
عَنْ أَبِي
عُبَيْدٍ
إِنَّمَا سُمِّيَ
إِمْلَاصًا
لِأَنَّ
الْمَرْأَةَ
تُزْلِقُهُ
قَبْلَ
وَقْتِ
الْوِلَادَةِ
وَكَذَلِكَ
كُلُّ مَا
زَلَقَ مِنْ
الْيَدِ وَغَيْرِهِ
فَقَدْ
مَلِصَ
Misver b. Mahreme'den;
şöyle demiştir:
Ömer fr.a) halkla,
kadın'ın çocuk düşürmesi konusunu istişare etti. Muğira b. Şu'be:
"Rasûîullah'ın onun
için ğurreye; bir köle veya cariyeye hükmettiğine şâhid oldum" dedi.
Ömer:
"Sana şahitlik edecek
birisini getir" dedi. Urve de Muhammed b. Mesleme'yi getirdi.
Harun: "Onun için-
yani adam'ın karısının karnına vurduğuna-[tefsirdir] şâhitlik etti" dedi.
İzah:
Müslim. kasâme; İbn
Mace, diyet, Buhari, î'tisam, diyât; Ahme b. Hanbel, 4: 244.
Yukarıdaki tefsir bir
râviye aitlir. Bunu "kadın Öbür kadının karnına vurdu" diye tefsir
eden de vardır.
Ebû Davud söyle der;
"Ebu Ubeyd'den bana ulaştı ki, çocuk düşürmeye İmlâs denilir. Çünkü kadın
onu doğum vaktinden önce kaydırır (atar.) Elden ve başka bir şeyden atılan
herşeye: "Melisa=kaydı" denilir."